عامل اصلی بروز بیماری لثه تجمع پلاک باکتریایی روی سطح دندان است. واکنش ایمنی فرد و عوامل خطر مانند سیگار کشیدن، دیابت و استرس از جمله عوامل مؤثر در از دست دادن بافت پریودنتال هستند.

خونریزی لثه ای که در حین مسواک زدن یا خود به خود رخ می دهد، قرمزی، تورم و حساسیت در لثه، تاب خوردن دندان ها و دور شدن ابتدای دندان ها از یکدیگر از علائم بیماری لثه است.

میکروارگانیسم‌هایی که باعث بیماری لثه می‌شوند و مواد مضری که تولید می‌کنند می‌توانند باعث برخی مشکلات سلامتی مانند بیماری‌های قلبی، دیابت، بیماری‌های دستگاه تنفسی و ریوی و خطر تولد نوزاد با وزن کم یا زایمان زودرس شوند.

شرایطی مانند دیابت، بیماری‌های مرتبط با سیستم ایمنی، تغییرات هورمونی و برخی داروها می‌توانند بر بیماری لثه تأثیر بگذارند.

-بیماری های لثه پیشرفت می کنند مگر اینکه درمان شوند و ممکن است در آخرین مرحله بیماری از دست دادن دندان رخ دهد.

در نتیجه حذف ناکافی پلاک باکتریایی انباشته شده روی سطوح دندان، زمانی که برخی از مواد معدنی موجود در بزاق روی پلاک دندان رسوب می کنند، جرم ایجاد می شود. هنگامی که تمیز کردن به درستی با ابزار مناسب انجام شود، کاربرد مضری برای دندان ها نیست.

بسته به شدت بیماری لثه، مدت زمان درمان بیماری لثه متفاوت است.

مشخص شده است که سیگار باعث افزایش شدت بیماری لثه و کاهش پاسخ بافت به درمان می شود.

سلامت دهان و دندان را می توان با مسواک زدن دندان ها دو بار در روز و همچنین استفاده از خمیر دندان، دهان شویه ها، نخ دندان یا مسواک رابط حفظ کرد.

اگرچه طراحی مسواک ایده آل برای هر فرد متفاوت است، اما می‌توان از یک مسواک با سر نرم یا متوسط، دسته صاف و سطح صیقلی که به تمام نقاط دهان دسترسی داشته باشد استفاده کرد.